woensdag 27 september 2017
High tea voor oma
Mijn oma is afgelopen zaterdag 89 jaar geworden, en ja wat geef je dan he?
Mijn zus kwam met het idee om een high tea te geven, bij een restaurant hier in de buurt.
Een favoriet van ons allemaal, dus gelijk gereserveerd voor zondag.
Om er een passend cadeau van te maken, deze theepot van Dutch Doobadoo gemaakt. Om wat diepte erin te krijgen een gat gemaakt, zodat je ook wat van de binnenkant zag.
De gebruikte stanzen zijn allemaal van Marianne Design. De kok is eigenlijk de kerstman, maar dan met zijn laarzen op zijn hoofd... geen baard, maar wel een grote snor. En een koksjasje in het blauw.
Dan de collectable taart (kleinste maat), een bonbon (ook collectable) en 2 kopjes.
De nummers heb ik even niet bij de had, maar ze zijn denk ik goed genoeg te herkennen.
Ik wil met deze roze theepot meedoen aan de lopende challenge, hoofdkleur is hier roze, bijkleuren blauw en bruin. Hoop dat ie voldoet. Zo niet, jammer, heb m toch met veel plezier gemaakt.
http://mariannedesign.blogspot.nl/2017/09/challenge-185.html
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Superleuk deze theepot Strix en wat leuk om met laarzen een koksmuts te maken, je moet het maar zien. Alvast een fijne high tea gewenst.
BeantwoordenVerwijderenLieve groetjes Miranda
Mooie theepotkaart!
BeantwoordenVerwijderenDe kok ziet er heel leuk uit.Heel leuk gevonden. Gefeliciteerd met je oma en een gezellige high tea gewenst.
Lieve groetjes Crealientje.
Geweldig gedaan met die kok. Mooie creatie.
BeantwoordenVerwijderenNog van harte gefeliciteerd en veel plezier met de high tea. Wat een leuk kado.
Wat mooi en toepasselijk! groetjes Joanne
BeantwoordenVerwijderenHeel leuk gedaan, vooral de kok met de laarzen op zijn hoofd, haha! Groetjes Ela
BeantwoordenVerwijderenJe hebt een prachtige theepot gemaakt maar eigenlijk wel wat veel kleuren gebruikt. Het is de bedoeling 2 hoofkleuren en 1 bijkleur, dus niet bruin en dan in verschillende tinten bruin. We gaan overleggen of dit voldoet, maar zeker erg mooi.
BeantwoordenVerwijderenGr. Anita
MDblog